Old Norse
Etymology
From hávaði + mikill.
Adjective
hávaðamikill
- boastful, self-assertive
Declension
Strong declension of hávaðamikill
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hávaðamikill
|
hávaðamikil
|
hávaðamikit
|
| accusative
|
hávaðamikinn
|
hávaðamikla
|
hávaðamikit
|
| dative
|
hávaðamiklum
|
hávaðamikilli
|
hávaðamiklu
|
| genitive
|
hávaðamikils
|
hávaðamikillar
|
hávaðamikils
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hávaðamiklir
|
hávaðamiklar
|
hávaðamikil
|
| accusative
|
hávaðamikla
|
hávaðamiklar
|
hávaðamikil
|
| dative
|
hávaðamiklum
|
hávaðamiklum
|
hávaðamiklum
|
| genitive
|
hávaðamikilla
|
hávaðamikilla
|
hávaðamikilla
|
Weak declension of hávaðamikill
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hávaðamikli
|
hávaðamikla
|
hávaðamikla
|
| accusative
|
hávaðamikla
|
hávaðamiklu
|
hávaðamikla
|
| dative
|
hávaðamikla
|
hávaðamiklu
|
hávaðamikla
|
| genitive
|
hávaðamikla
|
hávaðamiklu
|
hávaðamikla
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
| accusative
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
| dative
|
hávaðamiklum
|
hávaðamiklum
|
hávaðamiklum
|
| genitive
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
hávaðamiklu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “hávaðamikill”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 188; also available at the Internet Archive