hånflin

Swedish

Etymology

From hån (mockery, scorn) +‎ flin (grin).

Noun

hånflin n

  1. a mocking or scornful grin; a sneer
    Synonym: hånleende

Declension

Declension of hånflin
nominative genitive
singular indefinite hånflin hånflins
definite hånflinet hånflinets
plural indefinite hånflin hånflins
definite hånflinen hånflinens

References