hórr
See also: horr
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hōraz. Ultimately from Proto-Indo-European *keh₂- (“desire, wish”).
Noun
hórr m (genitive hórs)
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hórr | hórrinn | hórar | hórarnir |
| accusative | hór | hórinn | hóra | hórana |
| dative | hóri | hórinum | hórum | hórunum |
| genitive | hórs | hórsins | hóra | hóranna |
Related terms
Descendants
- Icelandic: hór