Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اویوك (öyük), هویوك (höyük), from Old Anatolian Turkish اویوك (üyük, öyük), from Proto-Oghuz اُیُكْ (üyük).
Pronunciation
Noun
höyük (definite accusative höyüğü, plural höyükler)
- a mound, a barrow, a tell
Declension
Declension of höyük
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
höyük
|
höyükler
|
| definite accusative
|
höyüğü
|
höyükleri
|
| dative
|
höyüğe
|
höyüklere
|
| locative
|
höyükte
|
höyüklerde
|
| ablative
|
höyükten
|
höyüklerden
|
| genitive
|
höyüğün
|
höyüklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğüm
|
höyüklerim
|
| 2nd singular
|
höyüğün
|
höyüklerin
|
| 3rd singular
|
höyüğü
|
höyükleri
|
| 1st plural
|
höyüğümüz
|
höyüklerimiz
|
| 2nd plural
|
höyüğünüz
|
höyükleriniz
|
| 3rd plural
|
höyükleri
|
höyükleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğümü
|
höyüklerimi
|
| 2nd singular
|
höyüğünü
|
höyüklerini
|
| 3rd singular
|
höyüğünü
|
höyüklerini
|
| 1st plural
|
höyüğümüzü
|
höyüklerimizi
|
| 2nd plural
|
höyüğünüzü
|
höyüklerinizi
|
| 3rd plural
|
höyüklerini
|
höyüklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğüme
|
höyüklerime
|
| 2nd singular
|
höyüğüne
|
höyüklerine
|
| 3rd singular
|
höyüğüne
|
höyüklerine
|
| 1st plural
|
höyüğümüze
|
höyüklerimize
|
| 2nd plural
|
höyüğünüze
|
höyüklerinize
|
| 3rd plural
|
höyüklerine
|
höyüklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğümde
|
höyüklerimde
|
| 2nd singular
|
höyüğünde
|
höyüklerinde
|
| 3rd singular
|
höyüğünde
|
höyüklerinde
|
| 1st plural
|
höyüğümüzde
|
höyüklerimizde
|
| 2nd plural
|
höyüğünüzde
|
höyüklerinizde
|
| 3rd plural
|
höyüklerinde
|
höyüklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğümden
|
höyüklerimden
|
| 2nd singular
|
höyüğünden
|
höyüklerinden
|
| 3rd singular
|
höyüğünden
|
höyüklerinden
|
| 1st plural
|
höyüğümüzden
|
höyüklerimizden
|
| 2nd plural
|
höyüğünüzden
|
höyüklerinizden
|
| 3rd plural
|
höyüklerinden
|
höyüklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
höyüğümün
|
höyüklerimin
|
| 2nd singular
|
höyüğünün
|
höyüklerinin
|
| 3rd singular
|
höyüğünün
|
höyüklerinin
|
| 1st plural
|
höyüğümüzün
|
höyüklerimizin
|
| 2nd plural
|
höyüğünüzün
|
höyüklerinizin
|
| 3rd plural
|
höyüklerinin
|
höyüklerinin
|
|
Further reading
- “höyük”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010) “höyük”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–) “höyük”, in Nişanyan Sözlük
- Eren, Hasan (1999) “höyük”, in Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü [Etymological Dictionary of the Turkish Language][1] (in Turkish), Ankara: Bizim Büro Basım Evi