Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish حكومت, borrowed from Arabic حُكُومَة (ḥukūma), from حَكَمَ (ḥakama).
Pronunciation
- IPA(key): /hy.cuːˈmet/
- Hyphenation: hü‧kû‧met
Noun
hükûmet (definite accusative hükûmeti, plural hükûmetler)
- government
- Alternative form: hükümet (much more common, but officially incorrect)
- Synonyms: Bakanlar Kurulu, kabine
Declension
Declension of hükûmet
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hükûmet
|
hükûmetler
|
| definite accusative
|
hükûmeti
|
hükûmetleri
|
| dative
|
hükûmete
|
hükûmetlere
|
| locative
|
hükûmette
|
hükûmetlerde
|
| ablative
|
hükûmetten
|
hükûmetlerden
|
| genitive
|
hükûmetin
|
hükûmetlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetim
|
hükûmetlerim
|
| 2nd singular
|
hükûmetin
|
hükûmetlerin
|
| 3rd singular
|
hükûmeti
|
hükûmetleri
|
| 1st plural
|
hükûmetimiz
|
hükûmetlerimiz
|
| 2nd plural
|
hükûmetiniz
|
hükûmetleriniz
|
| 3rd plural
|
hükûmetleri
|
hükûmetleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetimi
|
hükûmetlerimi
|
| 2nd singular
|
hükûmetini
|
hükûmetlerini
|
| 3rd singular
|
hükûmetini
|
hükûmetlerini
|
| 1st plural
|
hükûmetimizi
|
hükûmetlerimizi
|
| 2nd plural
|
hükûmetinizi
|
hükûmetlerinizi
|
| 3rd plural
|
hükûmetlerini
|
hükûmetlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetime
|
hükûmetlerime
|
| 2nd singular
|
hükûmetine
|
hükûmetlerine
|
| 3rd singular
|
hükûmetine
|
hükûmetlerine
|
| 1st plural
|
hükûmetimize
|
hükûmetlerimize
|
| 2nd plural
|
hükûmetinize
|
hükûmetlerinize
|
| 3rd plural
|
hükûmetlerine
|
hükûmetlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetimde
|
hükûmetlerimde
|
| 2nd singular
|
hükûmetinde
|
hükûmetlerinde
|
| 3rd singular
|
hükûmetinde
|
hükûmetlerinde
|
| 1st plural
|
hükûmetimizde
|
hükûmetlerimizde
|
| 2nd plural
|
hükûmetinizde
|
hükûmetlerinizde
|
| 3rd plural
|
hükûmetlerinde
|
hükûmetlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetimden
|
hükûmetlerimden
|
| 2nd singular
|
hükûmetinden
|
hükûmetlerinden
|
| 3rd singular
|
hükûmetinden
|
hükûmetlerinden
|
| 1st plural
|
hükûmetimizden
|
hükûmetlerimizden
|
| 2nd plural
|
hükûmetinizden
|
hükûmetlerinizden
|
| 3rd plural
|
hükûmetlerinden
|
hükûmetlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetimin
|
hükûmetlerimin
|
| 2nd singular
|
hükûmetinin
|
hükûmetlerinin
|
| 3rd singular
|
hükûmetinin
|
hükûmetlerinin
|
| 1st plural
|
hükûmetimizin
|
hükûmetlerimizin
|
| 2nd plural
|
hükûmetinizin
|
hükûmetlerinizin
|
| 3rd plural
|
hükûmetlerinin
|
hükûmetlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hükûmetim
|
hükûmetlerim
|
| 2nd singular
|
hükûmetsin
|
hükûmetlersin
|
| 3rd singular
|
hükûmet
hükûmettir
|
hükûmetler
hükûmetlerdir
|
| 1st plural
|
hükûmetiz
|
hükûmetleriz
|
| 2nd plural
|
hükûmetsiniz
|
hükûmetlersiniz
|
| 3rd plural
|
hükûmetler
|
hükûmetlerdir
|
|
Derived terms
- azınlık hükûmeti
- hükûmet darbesi
- hükûmet erkânı
- hükûmet gibi
- hükûmet kapısı
- hükûmet konağı
- koalisyon hükûmeti