Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish خسران (hüsrân), from Arabic خُسْرَان (ḵusrān)
Noun
hüsran (definite accusative hüsranı, plural hüsranlar)
- frustration, disappointment, chagrin
Declension
Declension of hüsran
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hüsran
|
hüsranlar
|
| definite accusative
|
hüsranı
|
hüsranları
|
| dative
|
hüsrana
|
hüsranlara
|
| locative
|
hüsranda
|
hüsranlarda
|
| ablative
|
hüsrandan
|
hüsranlardan
|
| genitive
|
hüsranın
|
hüsranların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranım
|
hüsranlarım
|
| 2nd singular
|
hüsranın
|
hüsranların
|
| 3rd singular
|
hüsranı
|
hüsranları
|
| 1st plural
|
hüsranımız
|
hüsranlarımız
|
| 2nd plural
|
hüsranınız
|
hüsranlarınız
|
| 3rd plural
|
hüsranları
|
hüsranları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranımı
|
hüsranlarımı
|
| 2nd singular
|
hüsranını
|
hüsranlarını
|
| 3rd singular
|
hüsranını
|
hüsranlarını
|
| 1st plural
|
hüsranımızı
|
hüsranlarımızı
|
| 2nd plural
|
hüsranınızı
|
hüsranlarınızı
|
| 3rd plural
|
hüsranlarını
|
hüsranlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranıma
|
hüsranlarıma
|
| 2nd singular
|
hüsranına
|
hüsranlarına
|
| 3rd singular
|
hüsranına
|
hüsranlarına
|
| 1st plural
|
hüsranımıza
|
hüsranlarımıza
|
| 2nd plural
|
hüsranınıza
|
hüsranlarınıza
|
| 3rd plural
|
hüsranlarına
|
hüsranlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranımda
|
hüsranlarımda
|
| 2nd singular
|
hüsranında
|
hüsranlarında
|
| 3rd singular
|
hüsranında
|
hüsranlarında
|
| 1st plural
|
hüsranımızda
|
hüsranlarımızda
|
| 2nd plural
|
hüsranınızda
|
hüsranlarınızda
|
| 3rd plural
|
hüsranlarında
|
hüsranlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranımdan
|
hüsranlarımdan
|
| 2nd singular
|
hüsranından
|
hüsranlarından
|
| 3rd singular
|
hüsranından
|
hüsranlarından
|
| 1st plural
|
hüsranımızdan
|
hüsranlarımızdan
|
| 2nd plural
|
hüsranınızdan
|
hüsranlarınızdan
|
| 3rd plural
|
hüsranlarından
|
hüsranlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranımın
|
hüsranlarımın
|
| 2nd singular
|
hüsranının
|
hüsranlarının
|
| 3rd singular
|
hüsranının
|
hüsranlarının
|
| 1st plural
|
hüsranımızın
|
hüsranlarımızın
|
| 2nd plural
|
hüsranınızın
|
hüsranlarınızın
|
| 3rd plural
|
hüsranlarının
|
hüsranlarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hüsranım
|
hüsranlarım
|
| 2nd singular
|
hüsransın
|
hüsranlarsın
|
| 3rd singular
|
hüsran
hüsrandır
|
hüsranlar
hüsranlardır
|
| 1st plural
|
hüsranız
|
hüsranlarız
|
| 2nd plural
|
hüsransınız
|
hüsranlarsınız
|
| 3rd plural
|
hüsranlar
|
hüsranlardır
|
|