Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish حاجی (ḥācci, ḥacı, “one who has performed or is on the road to perform the rites of pilgrimage in Mecca, a pilgrim, a Christian who has performed or is performing a pilgrimage to Jerusalem, a title of respect for strangers”),[1][2] from Arabic حَاجِي (ḥājī), from حَاجّ (ḥājj, “person who has performed the pilgrimage to Mecca”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /haˈd͡ʒɯ/
- Hyphenation: ha‧cı
- Rhymes: -ɯ
Noun
hacı (definite accusative hacıyı, plural hacılar)
- (Islam) A Muslim who has performed the Hajj; a pilgrim; a hajji
- (Christianity) A Christian who has visited or is on the way to visit any of the pilgrimage sites such as Jerusalem, Palestine, Ephesus etc, a pilgrim, a palmer
- (slang) A casual way to address one's friend; homie, bro
- Synonym: kanka
- (historical) a title used in the Ottoman era for a hajji
Declension
Declension of hacı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hacı
|
hacılar
|
| definite accusative
|
hacıyı
|
hacıları
|
| dative
|
hacıya
|
hacılara
|
| locative
|
hacıda
|
hacılarda
|
| ablative
|
hacıdan
|
hacılardan
|
| genitive
|
hacının
|
hacıların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacım
|
hacılarım
|
| 2nd singular
|
hacın
|
hacıların
|
| 3rd singular
|
hacısı
|
hacıları
|
| 1st plural
|
hacımız
|
hacılarımız
|
| 2nd plural
|
hacınız
|
hacılarınız
|
| 3rd plural
|
hacıları
|
hacıları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacımı
|
hacılarımı
|
| 2nd singular
|
hacını
|
hacılarını
|
| 3rd singular
|
hacısını
|
hacılarını
|
| 1st plural
|
hacımızı
|
hacılarımızı
|
| 2nd plural
|
hacınızı
|
hacılarınızı
|
| 3rd plural
|
hacılarını
|
hacılarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacıma
|
hacılarıma
|
| 2nd singular
|
hacına
|
hacılarına
|
| 3rd singular
|
hacısına
|
hacılarına
|
| 1st plural
|
hacımıza
|
hacılarımıza
|
| 2nd plural
|
hacınıza
|
hacılarınıza
|
| 3rd plural
|
hacılarına
|
hacılarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacımda
|
hacılarımda
|
| 2nd singular
|
hacında
|
hacılarında
|
| 3rd singular
|
hacısında
|
hacılarında
|
| 1st plural
|
hacımızda
|
hacılarımızda
|
| 2nd plural
|
hacınızda
|
hacılarınızda
|
| 3rd plural
|
hacılarında
|
hacılarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacımdan
|
hacılarımdan
|
| 2nd singular
|
hacından
|
hacılarından
|
| 3rd singular
|
hacısından
|
hacılarından
|
| 1st plural
|
hacımızdan
|
hacılarımızdan
|
| 2nd plural
|
hacınızdan
|
hacılarınızdan
|
| 3rd plural
|
hacılarından
|
hacılarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacımın
|
hacılarımın
|
| 2nd singular
|
hacının
|
hacılarının
|
| 3rd singular
|
hacısının
|
hacılarının
|
| 1st plural
|
hacımızın
|
hacılarımızın
|
| 2nd plural
|
hacınızın
|
hacılarınızın
|
| 3rd plural
|
hacılarının
|
hacılarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hacıyım
|
hacılarım
|
| 2nd singular
|
hacısın
|
hacılarsın
|
| 3rd singular
|
hacı
hacıdır
|
hacılar
hacılardır
|
| 1st plural
|
hacıyız
|
hacılarız
|
| 2nd plural
|
hacısınız
|
hacılarsınız
|
| 3rd plural
|
hacılar
|
hacılardır
|
|
Derived terms
- Arafat'ta soyulmuş hacıya dönmek
- hacı bekler gibi beklemek
- hacı devesi
- hacı fışfış
- hacı olmak
- hacı yağı
- hacıağa
- Hacıbektaş
- hacılamak
- hacılarkuşağı
- Hacılaryolu
- hacılık
- hacısı hocası
- hacıyatmaz
- Hacıyolu
- kilimci ile kör hacı
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “حاجی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 750
- ^ Kélékian, Diran (1911) “حاجی”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 491
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “hacı”, in Nişanyan Sözlük
Further reading