haesitantia
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [hae̯.sɪˈtan.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.s̬iˈt̪an.t̪͡s̪i.a]
Noun
haesitantia f (genitive haesitantiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | haesitantia | haesitantiae |
| genitive | haesitantiae | haesitantiārum |
| dative | haesitantiae | haesitantiīs |
| accusative | haesitantiam | haesitantiās |
| ablative | haesitantiā | haesitantiīs |
| vocative | haesitantia | haesitantiae |
Participle
haesitantia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of haesitāns
References
- “haesitantia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “haesitantia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- haesitantia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.