haige
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *haikëda. Cognate with Finnish haikea, Võro haigõ.
Adjective
haige (genitive haige, partitive haiget, comparative haigem, superlative kõige haigem)
Inflection
| Declension of haige (ÕS type 1/ohutu, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | haige | haiged | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | haige | ||
| genitive | haigete | ||
| partitive | haiget | haigeid | |
| illative | haigesse | haigetesse haigeisse | |
| inessive | haiges | haigetes haigeis | |
| elative | haigest | haigetest haigeist | |
| allative | haigele | haigetele haigeile | |
| adessive | haigel | haigetel haigeil | |
| ablative | haigelt | haigetelt haigeilt | |
| translative | haigeks | haigeteks haigeiks | |
| terminative | haigeni | haigeteni | |
| essive | haigena | haigetena | |
| abessive | haigeta | haigeteta | |
| comitative | haigega | haigetega | |
Derived terms
Irish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhaɟɪ/
Noun
haige
- h-prothesized form of aige