halti

See also: Halti

Esperanto

Etymology

From German halten, English halt.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhalti/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alti
  • Hyphenation: hal‧ti

Verb

halti (present haltas, past haltis, future haltos, conditional haltus, volitive haltu)

  1. (intransitive) to stop; to halt; to stall
    • 1906, Kabe, “Fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon”, in Elektitaj Fabeloj, translation of original by Brothers Grimm:
      Haltu, neniun paŝon plu!
      Stop, not another step!
    • 2000, Donald Broadribb (translator), Platono, La Respubliko, Parto Ses:
      Ni ne haltos ĝis ni konvinkos lin kaj la aliajn.
      We will not stop until we convince him and the others.
    • 1907, Kazimierz Bein (tr.), La Faraono, translation of original by Bolesław Prus, ch. IX:
      Li ree haltis antaŭ la figuro.
      He stopped again before the figure.
    Synonym: ĉesi

Conjugation

Conjugation of halti
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense haltas haltis haltos
active participle haltanta haltantaj haltinta haltintaj haltonta haltontaj
acc. haltantan haltantajn haltintan haltintajn haltontan haltontajn
nominal active participle haltanto haltantoj haltinto haltintoj haltonto haltontoj
acc. haltanton haltantojn haltinton haltintojn haltonton haltontojn
adverbial active participle haltante haltinte haltonte
infinitive halti imperative haltu conditional haltus

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.