hangya
Hungarian
Etymology
From Proto-Uralic *kuńśe.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒɲɟɒ]
Audio: (file) - Hyphenation: han‧gya
- Rhymes: -ɟɒ
Noun
hangya (plural hangyák)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hangya | hangyák |
| accusative | hangyát | hangyákat |
| dative | hangyának | hangyáknak |
| instrumental | hangyával | hangyákkal |
| causal-final | hangyáért | hangyákért |
| translative | hangyává | hangyákká |
| terminative | hangyáig | hangyákig |
| essive-formal | hangyaként | hangyákként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | hangyában | hangyákban |
| superessive | hangyán | hangyákon |
| adessive | hangyánál | hangyáknál |
| illative | hangyába | hangyákba |
| sublative | hangyára | hangyákra |
| allative | hangyához | hangyákhoz |
| elative | hangyából | hangyákból |
| delative | hangyáról | hangyákról |
| ablative | hangyától | hangyáktól |
| non-attributive possessive – singular |
hangyáé | hangyáké |
| non-attributive possessive – plural |
hangyáéi | hangyákéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | hangyám | hangyáim |
| 2nd person sing. | hangyád | hangyáid |
| 3rd person sing. | hangyája | hangyái |
| 1st person plural | hangyánk | hangyáink |
| 2nd person plural | hangyátok | hangyáitok |
| 3rd person plural | hangyájuk | hangyáik |
Derived terms
- hangyás
- hangyász
Compound words
References
- ^ hangya in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN. (See also its 2nd edition.)
Further reading
- hangya in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.