Old Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ganiti.
Pronunciation
- IPA(key): (13th CE) /ˈɣaɲici/
- IPA(key): (15th CE) /ˈɦaɲici/
Verb
haniti impf
- to defame, to slander, to criticise
Vinný jě sě Libušě haněti.- (please add an English translation of this usage example)
Conjugation
Conjugation of haniti (class IV)
| infinitive
|
supine
|
verbal noun
|
| haniti
|
hanit
|
haňenie
|
|
|
Present
|
Imperative
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
haňu |
hanívě (-va) |
haním (-me/-my)
|
— |
haňvě, hanivě (-va) |
haňme, hanim (-me/-my)
|
| 2nd person
|
haníš |
haníta |
haníte
|
haň, hani |
haňta, hanita |
haňte, hanite
|
| 3rd person
|
haní |
haníta |
hanie
|
haň, hani |
haňta, hanita |
haňte, hanite
|
|
|
Sigmatic aorist
|
Imperfect
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| 1st person
|
hanich |
hanichově (-va) |
hanichom (-me/-my)
|
haniech |
haniechově (-va) |
haniechom (-me/-my)
|
| 2nd person
|
hani |
hanista (-šta) |
haniste (-šte)
|
hanieše |
haniešta (-sta) |
haniešte (-ste)
|
| 3rd person
|
hani |
hanista (-šta) |
hanichu
|
hanieše |
haniešta (-sta) |
haniechu
|
|
|
L-participle
|
Passive participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
hanil
|
hanila
|
hanili
|
haňen
|
haňena
|
haňeni
|
| Feminine
|
hanila
|
hanile
|
hanily
|
haňena
|
haňeně
|
haňeny
|
| Neuter
|
hanilo
|
hanile
|
hanila
|
haňeno
|
haňeně
|
haňena
|
|
|
Nt-participle
|
S-participle
|
| Singular
|
Dual
|
Plural
|
Singular
|
Dual
|
Plural
|
| Masculine
|
haně
|
haniece
|
haniv
|
hanivše
|
| Feminine
|
hanieci
|
hanivši
|
| Neuter
|
haně, hanieci
|
haniv, hanivši
|
Note: This table shows the most common forms of haniti around the 13th/14th century. See also Appendix:Old Czech verbs and Appendix:Old Czech pronunciation.
Derived terms
Descendants
Further reading