harka

See also: härkä, Härkä, and hark'a

English

Etymology

From Arabic حركة.

Noun

harka (plural harkas)

  1. (historical) In Maghrebi history, a military campaign, often a punitive expedition against insurgents.

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈhar̥ka/
  • Rhymes: -ar̥ka

Etymology 1

From Old Norse harka, harðka, from harðr (hard) ( > Icelandic harður) + -ka.

Noun

harka f (genitive singular hörku, nominative plural hörkur)

  1. hardness
  2. hardness, austerity, severity
  3. hardiness, toughness
Declension
Declension of harka (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative harka harkan hörkur hörkurnar
accusative hörku hörkuna hörkur hörkurnar
dative hörku hörkunni hörkum hörkunum
genitive hörku hörkunnar harkna, harka harknanna, harkanna
Derived terms
  • beita hörku
  • hleypa í sig hörku
  • sýna af sér hörku
  • sýna hörku

Etymology 2

Verb

harka (weak verb, third-person singular past indicative harkaði, supine harkað)

  1. to toughen [with accusative]
Usage notes
  • Mainly used in set phrases.
Conjugation
harka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur harka
supine sagnbót harkað
present participle
harkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég harka harkaði harki harkaði
þú harkar harkaðir harkir harkaðir
hann, hún, það harkar harkaði harki harkaði
plural við hörkum hörkuðum hörkum hörkuðum
þið harkið hörkuðuð harkið hörkuðuð
þeir, þær, þau harka hörkuðu harki hörkuðu
imperative boðháttur
singular þú harka (þú), harkaðu
plural þið harkið (þið), harkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Derived terms
  • harka af sér (to bear up, endure)
  • harka saman (synonymous, skrapa saman)
  • harka sig upp

See also

  • láta ekki á sig bíta

Old Norse

Alternative forms

  • harðka

Etymology

From harðr (hard) + -ka.

Noun

harka f

  1. hardness
  2. hardiness, toughness

Descendants

  • Icelandic: harka f

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “harka”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive

Oromo

Etymology

From Proto-Cushitic. Cognates include Khonso harkaa.

Noun

harka

  1. hand

Quechua

Noun

harka

  1. alternative spelling of hark'a

Declension

Declension of harka
singular plural
nominative harka harkakuna
accusative harkata harkakunata
dative harkaman harkakunaman
genitive harkap harkakunap
locative harkapi harkakunapi
terminative harkakama harkakunakama
ablative harkamanta harkakunamanta
instrumental harkawan harkakunawan
comitative harkantin harkakunantin
abessive harkannaq harkakunannaq
comparative harkahina harkakunahina
causative harkarayku harkakunarayku
benefactive harkapaq harkakunapaq
associative harkapura harkakunapura
distributive harkanka harkakunanka
exclusive harkalla harkakunalla
Possessive forms of harka
ñuqap - first-person singular
ñuqap (my) singular plural
nominative harkay harkaykuna
accusative harkayta harkaykunata
dative harkayman harkaykunaman
genitive harkaypa harkaykunap
locative harkaypi harkaykunapi
terminative harkaykama harkaykunakama
ablative harkaymanta harkaykunamanta
instrumental harkaywan harkaykunawan
comitative harkaynintin harkaykunantin
abessive harkayninnaq harkaykunannaq
comparative harkayhina harkaykunahina
causative harkayrayku harkaykunarayku
benefactive harkaypaq harkaykunapaq
associative harkaypura harkaykunapura
distributive harkayninka harkaykunanka
exclusive harkaylla harkaykunalla
qampa - second-person singular
qampa (your) singular plural
nominative harkayki harkaykikuna
accusative harkaykita harkaykikunata
dative harkaykiman harkaykikunaman
genitive harkaykipa harkaykikunap
locative harkaykipi harkaykikunapi
terminative harkaykikama harkaykikunakama
ablative harkaykimanta harkaykikunamanta
instrumental harkaykiwan harkaykikunawan
comitative harkaykintin harkaykikunantin
abessive harkaykinnaq harkaykikunannaq
comparative harkaykihina harkaykikunahina
causative harkaykirayku harkaykikunarayku
benefactive harkaykipaq harkaykikunapaq
associative harkaykipura harkaykikunapura
distributive harkaykinka harkaykikunanka
exclusive harkaykilla harkaykikunalla
paypa - third-person singular
paypa (his/her/its) singular plural
nominative harkan harkankuna
accusative harkanta harkankunata
dative harkanman harkankunaman
genitive harkanpa harkankunap
locative harkanpi harkankunapi
terminative harkankama harkankunakama
ablative harkanmanta harkankunamanta
instrumental harkanwan harkankunawan
comitative harkanintin harkankunantin
abessive harkanninnaq harkankunannaq
comparative harkanhina harkankunahina
causative harkanrayku harkankunarayku
benefactive harkanpaq harkankunapaq
associative harkanpura harkankunapura
distributive harkaninka harkankunanka
exclusive harkanlla harkankunalla
ñuqanchikpa - first-person inclusive plural
ñuqanchikpa (our(incl)) singular plural
nominative harkanchik harkanchikkuna
accusative harkanchikta harkanchikkunata
dative harkanchikman harkanchikkunaman
genitive harkanchikpa harkanchikkunap
locative harkanchikpi harkanchikkunapi
terminative harkanchikkama harkanchikkunakama
ablative harkanchikmanta harkanchikkunamanta
instrumental harkanchikwan harkanchikkunawan
comitative harkanchiknintin harkanchikkunantin
abessive harkanchikninnaq harkanchikkunannaq
comparative harkanchikhina harkanchikkunahina
causative harkanchikrayku harkanchikkunarayku
benefactive harkanchikpaq harkanchikkunapaq
associative harkanchikpura harkanchikkunapura
distributive harkanchikninka harkanchikkunanka
exclusive harkanchiklla harkanchikkunalla
ñuqaykup - first-person exclusive plural
ñuqaykup (our(excl)) singular plural
nominative harkayku harkaykukuna
accusative harkaykuta harkaykukunata
dative harkaykuman harkaykukunaman
genitive harkaykupa harkaykukunap
locative harkaykupi harkaykukunapi
terminative harkaykukama harkaykukunakama
ablative harkaykumanta harkaykukunamanta
instrumental harkaykuwan harkaykukunawan
comitative harkaykuntin harkaykukunantin
abessive harkaykunnaq harkaykukunannaq
comparative harkaykuhina harkaykukunahina
causative harkaykurayku harkaykukunarayku
benefactive harkaykupaq harkaykukunapaq
associative harkaykupura harkaykukunapura
distributive harkaykunka harkaykukunanka
exclusive harkaykulla harkaykukunalla
qamkunap - second-person plural
qamkunap (your(pl)) singular plural
nominative harkaykichik harkaykichikkuna
accusative harkaykichikta harkaykichikkunata
dative harkaykichikman harkaykichikkunaman
genitive harkaykichikpa harkaykichikkunap
locative harkaykichikpi harkaykichikkunapi
terminative harkaykichikkama harkaykichikkunakama
ablative harkaykichikmanta harkaykichikkunamanta
instrumental harkaykichikwan harkaykichikkunawan
comitative harkaykichiknintin harkaykichikkunantin
abessive harkaykichikninnaq harkaykichikkunannaq
comparative harkaykichikhina harkaykichikkunahina
causative harkaykichikrayku harkaykichikkunarayku
benefactive harkaykichikpaq harkaykichikkunapaq
associative harkaykichikpura harkaykichikkunapura
distributive harkaykichikninka harkaykichikkunanka
exclusive harkaykichiklla harkaykichikkunalla
paykunap - third-person plural
paykunap (their) singular plural
nominative harkanku harkankukuna
accusative harkankuta harkankukunata
dative harkankuman harkankukunaman
genitive harkankupa harkankukunap
locative harkankupi harkankukunapi
terminative harkankukama harkankukunakama
ablative harkankumanta harkankukunamanta
instrumental harkankuwan harkankukunawan
comitative harkankuntin harkankukunantin
abessive harkankunnaq harkankukunannaq
comparative harkankuhina harkankukunahina
causative harkankurayku harkankukunarayku
benefactive harkankupaq harkankukunapaq
associative harkankupura harkankukunapura
distributive harkankunka harkankukunanka
exclusive harkankulla harkankukunalla