haszna
Hungarian
Etymology
haszon + -a (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhɒsnɒ]
- Hyphenation: hasz‧na
Noun
haszna
- third-person singular single-possession possessive of haszon
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | haszna | — |
| accusative | hasznát | — |
| dative | hasznának | — |
| instrumental | hasznával | — |
| causal-final | hasznáért | — |
| translative | hasznává | — |
| terminative | hasznáig | — |
| essive-formal | hasznaként | — |
| essive-modal | hasznául | — |
| inessive | hasznában | — |
| superessive | hasznán | — |
| adessive | hasznánál | — |
| illative | hasznába | — |
| sublative | hasznára | — |
| allative | hasznához | — |
| elative | hasznából | — |
| delative | hasznáról | — |
| ablative | hasznától | — |
| non-attributive possessive – singular |
hasznáé | — |
| non-attributive possessive – plural |
hasznáéi | — |
Derived terms
Compound words
Expressions
- hasznát veszi