heahtid
Old English
Etymology
From hēah (“high”) + tīd (“time”)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxæ͜ɑːxˌtiːd/, [ˈhæ͜ɑːxˌtiːd]
Noun
hēahtīd f
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “heáh-tíd”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.