hereditarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [heː.reː.dɪˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [e.re.d̪iˈt̪aː.ri.us]
Adjective
hērēditārius (feminine hērēditāria, neuter hērēditārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | hērēditārius | hērēditāria | hērēditārium | hērēditāriī | hērēditāriae | hērēditāria | |
genitive | hērēditāriī | hērēditāriae | hērēditāriī | hērēditāriōrum | hērēditāriārum | hērēditāriōrum | |
dative | hērēditāriō | hērēditāriae | hērēditāriō | hērēditāriīs | |||
accusative | hērēditārium | hērēditāriam | hērēditārium | hērēditāriōs | hērēditāriās | hērēditāria | |
ablative | hērēditāriō | hērēditāriā | hērēditāriō | hērēditāriīs | |||
vocative | hērēditārie | hērēditāria | hērēditārium | hērēditāriī | hērēditāriae | hērēditāria |
Descendants
Inherited through Vulgar Latin:
Borrowings:
- Catalan: hereditari
- Middle English: hereditarie, hereditary
- English: hereditary
- French: héréditaire
- → German: hereditär
- Italian: ereditario
- Portuguese: hereditário
- Romanian: ereditar
- Spanish: hereditario
References
- “hereditarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “hereditarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "hereditarius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- hereditarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.