hergroeperen

Dutch

Etymology

From her- +‎ groeperen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

hergroeperen

  1. to regroup

Conjugation

Conjugation of hergroeperen (weak)
infinitive hergroeperen
past singular hergroepeerde
past participle gehergroepeerd
infinitive hergroeperen
gerund hergroeperen n
present tense past tense
1st person singular hergroepeer hergroepeerde
2nd person sing. (jij) hergroepeert, hergroepeer2 hergroepeerde
2nd person sing. (u) hergroepeert hergroepeerde
2nd person sing. (gij) hergroepeert hergroepeerde
3rd person singular hergroepeert hergroepeerde
plural hergroeperen hergroepeerden
subjunctive sing.1 hergroepere hergroepeerde
subjunctive plur.1 hergroeperen hergroepeerden
imperative sing. hergroepeer
imperative plur.1 hergroepeert
participles hergroeperend gehergroepeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.