hermanar
Spanish
Etymology
From hermano (“brother”) + -ar (verbal suffix), literally “to brother”.
Pronunciation
- IPA(key): /eɾmaˈnaɾ/ [eɾ.maˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: her‧ma‧nar
Verb
hermanar (first-person singular present hermano, first-person singular preterite hermané, past participle hermanado)
Conjugation
Conjugation of hermanar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of hermanar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive hermanar | dative | hermanarme | hermanarte | hermanarle, hermanarse | hermanarnos | hermanaros | hermanarles, hermanarse |
| accusative | hermanarme | hermanarte | hermanarlo, hermanarla, hermanarse | hermanarnos | hermanaros | hermanarlos, hermanarlas, hermanarse | |
| with gerund hermanando | dative | hermanándome | hermanándote | hermanándole, hermanándose | hermanándonos | hermanándoos | hermanándoles, hermanándose |
| accusative | hermanándome | hermanándote | hermanándolo, hermanándola, hermanándose | hermanándonos | hermanándoos | hermanándolos, hermanándolas, hermanándose | |
| with informal second-person singular tú imperative hermana | dative | hermáname | hermánate | hermánale | hermánanos | not used | hermánales |
| accusative | hermáname | hermánate | hermánalo, hermánala | hermánanos | not used | hermánalos, hermánalas | |
| with informal second-person singular vos imperative hermaná | dative | hermaname | hermanate | hermanale | hermananos | not used | hermanales |
| accusative | hermaname | hermanate | hermanalo, hermanala | hermananos | not used | hermanalos, hermanalas | |
| with formal second-person singular imperative hermane | dative | hermáneme | not used | hermánele, hermánese | hermánenos | not used | hermáneles |
| accusative | hermáneme | not used | hermánelo, hermánela, hermánese | hermánenos | not used | hermánelos, hermánelas | |
| with first-person plural imperative hermanemos | dative | not used | hermanémoste | hermanémosle | hermanémonos | hermanémoos | hermanémosles |
| accusative | not used | hermanémoste | hermanémoslo, hermanémosla | hermanémonos | hermanémoos | hermanémoslos, hermanémoslas | |
| with informal second-person plural imperative hermanad | dative | hermanadme | not used | hermanadle | hermanadnos | hermanaos | hermanadles |
| accusative | hermanadme | not used | hermanadlo, hermanadla | hermanadnos | hermanaos | hermanadlos, hermanadlas | |
| with formal second-person plural imperative hermanen | dative | hermánenme | not used | hermánenle | hermánennos | not used | hermánenles, hermánense |
| accusative | hermánenme | not used | hermánenlo, hermánenla | hermánennos | not used | hermánenlos, hermánenlas, hermánense | |
Derived terms
- hermanable
- hermanamiento
Further reading
- “hermanar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024