herontdekken

Dutch

Etymology

From her- +‎ ontdekken.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɦɛr.ɔnˌdɛ.kən/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: her‧ont‧dek‧ken

Verb

herontdekken

  1. to rediscover

Conjugation

Conjugation of herontdekken (weak, prefixed)
infinitive herontdekken
past singular herontdekte
past participle herontdekt
infinitive herontdekken
gerund herontdekken n
present tense past tense
1st person singular herontdek herontdekte
2nd person sing. (jij) herontdekt, herontdek2 herontdekte
2nd person sing. (u) herontdekt herontdekte
2nd person sing. (gij) herontdekt herontdekte
3rd person singular herontdekt herontdekte
plural herontdekken herontdekten
subjunctive sing.1 herontdekke herontdekte
subjunctive plur.1 herontdekken herontdekten
imperative sing. herontdek
imperative plur.1 herontdekt
participles herontdekkend herontdekt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.