hiánytalan
Hungarian
Etymology
From hiány (“lack, absence”) + -talan (“-less, without”, privative adjective-forming suffix).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhijaːɲtɒlɒn]
- Hyphenation: hi‧ány‧ta‧lan
- Rhymes: -ɒn
Adjective
hiánytalan (comparative hiánytalanabb, superlative leghiánytalanabb)
- complete, full, perfect, whole (nothing is missing)
- Synonyms: maradéktalan, csonkítatlan, teljes, egész, ép
- Antonyms: hiányos, befejezetlen, csonka
- A dokumentáció hiánytalan. ― The documentation is complete.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | hiánytalan | hiánytalanok |
| accusative | hiánytalant | hiánytalanokat |
| dative | hiánytalannak | hiánytalanoknak |
| instrumental | hiánytalannal | hiánytalanokkal |
| causal-final | hiánytalanért | hiánytalanokért |
| translative | hiánytalanná | hiánytalanokká |
| terminative | hiánytalanig | hiánytalanokig |
| essive-formal | hiánytalanként | hiánytalanokként |
| essive-modal | hiánytalanul | — |
| inessive | hiánytalanban | hiánytalanokban |
| superessive | hiánytalanon | hiánytalanokon |
| adessive | hiánytalannál | hiánytalanoknál |
| illative | hiánytalanba | hiánytalanokba |
| sublative | hiánytalanra | hiánytalanokra |
| allative | hiánytalanhoz | hiánytalanokhoz |
| elative | hiánytalanból | hiánytalanokból |
| delative | hiánytalanról | hiánytalanokról |
| ablative | hiánytalantól | hiánytalanoktól |
| non-attributive possessive – singular |
hiánytalané | hiánytalanoké |
| non-attributive possessive – plural |
hiánytalanéi | hiánytalanokéi |
Derived terms
- hiánytalanság
- hiánytalanul
References
- ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (“Explanatory Dictionary Plus”). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN
Further reading
- hiánytalan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.