hiærta
Old Swedish
Etymology
From Old Norse hjarta, from Proto-Germanic *hertô.
Noun
hiærta n
Declension
Declension of hiærta (weak an-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hiærta | hiærtat | hiærtun, hiærton | hiærtunin, hiærtonen |
| accusative | hiærta | hiærtat | hiærtun, hiærton | hiærtumin, hiærtomen |
| dative | hiærta | hiærtano | hiærtum, hiærtom | hiærtonom |
| genitive | hiærta | hiærtans | hiærtna | hiærtnanna |