Azerbaijani
Etymology
From Arabic هِجْرَان (hijrān).
Pronunciation
Noun
hicran (definite accusative hicranı, plural hicranlar)
- (poetic) separation, parting, state of being parted from a loved one
- Synonym: ayrılıq
Declension
Declension of hicran
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
| hicran | hicranlar |
| definite accusative
| hicranı | hicranları |
| dative
| hicrana | hicranlara |
| locative
| hicranda | hicranlarda |
| ablative
| hicrandan | hicranlardan |
| definite genitive
| hicranın | hicranların |
Possessive forms of hicran
|
|
nominative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranım
|
hicranlarım
|
| sənin (“your”)
|
hicranın
|
hicranların
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranı
|
hicranları
|
| bizim (“our”)
|
hicranımız
|
hicranlarımız
|
| sizin (“your”)
|
hicranınız
|
hicranlarınız
|
| onların (“their”)
|
hicranı or hicranları
|
hicranları
|
|
|
|
|
accusative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranımı
|
hicranlarımı
|
| sənin (“your”)
|
hicranını
|
hicranlarını
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranını
|
hicranlarını
|
| bizim (“our”)
|
hicranımızı
|
hicranlarımızı
|
| sizin (“your”)
|
hicranınızı
|
hicranlarınızı
|
| onların (“their”)
|
hicranını or hicranlarını
|
hicranlarını
|
|
|
|
|
dative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranıma
|
hicranlarıma
|
| sənin (“your”)
|
hicranına
|
hicranlarına
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranına
|
hicranlarına
|
| bizim (“our”)
|
hicranımıza
|
hicranlarımıza
|
| sizin (“your”)
|
hicranınıza
|
hicranlarınıza
|
| onların (“their”)
|
hicranına or hicranlarına
|
hicranlarına
|
|
|
|
|
locative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranımda
|
hicranlarımda
|
| sənin (“your”)
|
hicranında
|
hicranlarında
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranında
|
hicranlarında
|
| bizim (“our”)
|
hicranımızda
|
hicranlarımızda
|
| sizin (“your”)
|
hicranınızda
|
hicranlarınızda
|
| onların (“their”)
|
hicranında or hicranlarında
|
hicranlarında
|
|
|
|
|
ablative
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranımdan
|
hicranlarımdan
|
| sənin (“your”)
|
hicranından
|
hicranlarından
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranından
|
hicranlarından
|
| bizim (“our”)
|
hicranımızdan
|
hicranlarımızdan
|
| sizin (“your”)
|
hicranınızdan
|
hicranlarınızdan
|
| onların (“their”)
|
hicranından or hicranlarından
|
hicranlarından
|
|
|
|
|
genitive
|
| singular
|
plural
|
| mənim (“my”)
|
hicranımın
|
hicranlarımın
|
| sənin (“your”)
|
hicranının
|
hicranlarının
|
| onun (“his/her/its”)
|
hicranının
|
hicranlarının
|
| bizim (“our”)
|
hicranımızın
|
hicranlarımızın
|
| sizin (“your”)
|
hicranınızın
|
hicranlarınızın
|
| onların (“their”)
|
hicranının or hicranlarının
|
hicranlarının
|
Further reading
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish هجران (hicran), from Arabic هِجْرَان (hijrān).
Pronunciation
Noun
hicran (definite accusative hicranı, plural hicranlar)
- relinquishment
- Synonyms: ayrılık, firkat
Declension
Declension of hicran
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
hicran
|
hicranlar
|
| definite accusative
|
hicranı
|
hicranları
|
| dative
|
hicrana
|
hicranlara
|
| locative
|
hicranda
|
hicranlarda
|
| ablative
|
hicrandan
|
hicranlardan
|
| genitive
|
hicranın
|
hicranların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranım
|
hicranlarım
|
| 2nd singular
|
hicranın
|
hicranların
|
| 3rd singular
|
hicranı
|
hicranları
|
| 1st plural
|
hicranımız
|
hicranlarımız
|
| 2nd plural
|
hicranınız
|
hicranlarınız
|
| 3rd plural
|
hicranları
|
hicranları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranımı
|
hicranlarımı
|
| 2nd singular
|
hicranını
|
hicranlarını
|
| 3rd singular
|
hicranını
|
hicranlarını
|
| 1st plural
|
hicranımızı
|
hicranlarımızı
|
| 2nd plural
|
hicranınızı
|
hicranlarınızı
|
| 3rd plural
|
hicranlarını
|
hicranlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranıma
|
hicranlarıma
|
| 2nd singular
|
hicranına
|
hicranlarına
|
| 3rd singular
|
hicranına
|
hicranlarına
|
| 1st plural
|
hicranımıza
|
hicranlarımıza
|
| 2nd plural
|
hicranınıza
|
hicranlarınıza
|
| 3rd plural
|
hicranlarına
|
hicranlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranımda
|
hicranlarımda
|
| 2nd singular
|
hicranında
|
hicranlarında
|
| 3rd singular
|
hicranında
|
hicranlarında
|
| 1st plural
|
hicranımızda
|
hicranlarımızda
|
| 2nd plural
|
hicranınızda
|
hicranlarınızda
|
| 3rd plural
|
hicranlarında
|
hicranlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranımdan
|
hicranlarımdan
|
| 2nd singular
|
hicranından
|
hicranlarından
|
| 3rd singular
|
hicranından
|
hicranlarından
|
| 1st plural
|
hicranımızdan
|
hicranlarımızdan
|
| 2nd plural
|
hicranınızdan
|
hicranlarınızdan
|
| 3rd plural
|
hicranlarından
|
hicranlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
hicranımın
|
hicranlarımın
|
| 2nd singular
|
hicranının
|
hicranlarının
|
| 3rd singular
|
hicranının
|
hicranlarının
|
| 1st plural
|
hicranımızın
|
hicranlarımızın
|
| 2nd plural
|
hicranınızın
|
hicranlarınızın
|
| 3rd plural
|
hicranlarının
|
hicranlarının
|
|