hiljada
Serbo-Croatian
← 1 | ← 100 | 1,000 | ||
---|---|---|---|---|
Cardinal: hiljada, tisuća Ordinal: hiljaditi, tisućiti Multiplier: hiljadostruk, tisućostruk Fractional: hiljaditina, tisućitina |
Alternative forms
- iljada
Etymology
Borrowed from Greek χιλιάδα (chiliáda), from Ancient Greek χιλιάς (khiliás).
Pronunciation
- IPA(key): /xîʎada/, /xǐʎada/
Noun
hȉljada or hìljada f (Cyrillic spelling хи̏љада or хѝљада)
Usage notes
- In contemporary Croatian usage tisuća is the usual word; hiljada is archaic and is regarded by some as a Serbism.
- The accent hìljada (along with iljȁda) is found in East Shtokavian, hȉljada in West Shtokavian,[1] Chakavian[2] and Kaykavian.[3][4]
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hȉljada | hȉljade |
genitive | hȉljadē | hȉljādā |
dative | hȉljadi | hȉljadama |
accusative | hȉljadu | hȉljade |
vocative | hȉljado | hȉljade |
locative | hȉljadi | hȉljadama |
instrumental | hȉljadōm | hȉljadama |
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hìljada | hìljade |
genitive | hìljadē | hìljādā / hȉljādā |
dative | hìljadi | hìljadama |
accusative | hìljadu | hìljade |
vocative | hìljado | hìljade |
locative | hìljadi | hìljadama |
instrumental | hìljadōm | hìljadama |
Quotations
- For quotations using this term, see Citations:hiljada.
Derived terms
- hiljadu
- hiljadarka
- hiljaditi
Footnotes
References
- “hiljada”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
- Hanzir, Štefica, Horvat, Jasna, Jakolić, Božica, Jozić, Željko, Lončarić, Mijo (2015) Rječnik kajkavske donjosutlanske ikavice[1], Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje
- Jurišić, Blaž (1973) Rječnik govora otoka Vrgade, Zagreb: JAZU
- Lipljin, Tomislav (2013) Rječnik varaždinskoga kajkavskog govora, 2nd edition, Varaždin: Stanek Media
- Rešetar, Milan (1900) Die serbokroatische Betonung südwestlicher Mundarten, Wien: Alfred Hölder, page 153:
- Für 1000 hat R[agusa] gewöhnlich tȉsuća, viel seltener hȉl̨ada (V[uk Karadžić, Srpski rječnik], hìl̨ada, Gen. plur. hȉl̨ādā, aber auch Maretić, Gram[atika] i stil[istika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika] 217 betont hȉl̨ada), O[zrinići] und P[rčanj] dagegen regelmässig il̨ȁda, das nach §. 57 im Gen. plur. ȉl̨ādā O[zrinići], ȉl̨ādāg P[rčanj] hat; Perast kennt il̨ȁda und tȉsuća (P[rčanj] letzteres nur in tȉsućnī lūpȅž = „grosser Dieb“).