hjörtur
Icelandic
Etymology
From Old Norse hjǫrtr, from Proto-Germanic *herutaz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈçœr̥tʏr/
- Rhymes: -œr̥tʏr
Noun
hjörtur m (genitive singular hjartar, nominative plural hirtir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hjörtur | hjörturinn | hirtir | hirtirnir |
| accusative | hjört | hjörtinn | hirti | hirtina |
| dative | hirti | hirtinum | hjörtum | hjörtunum |
| genitive | hjartar | hjartarins | hjarta | hjartanna |
Derived terms
- hjartardýr
- hjartarsalt