hjala
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈçaːla/
- Rhymes: -aːla
Verb
hjala (weak verb, third-person singular past indicative hjalaði, supine hjalað)
Conjugation
infinitive nafnháttur | að hjala | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
supine sagnbót | hjalað | |||||
present participle |
hjalandi | |||||
indicative |
subjunctive | |||||
present |
past |
present |
past | |||
singular | ég | hjala | hjalaði | hjali | hjalaði | |
þú | hjalar | hjalaðir | hjalir | hjalaðir | ||
hann, hún, það | hjalar | hjalaði | hjali | hjalaði | ||
plural | við | hjölum | hjöluðum | hjölum | hjöluðum | |
þið | hjalið | hjöluðuð | hjalið | hjöluðuð | ||
þeir, þær, þau | hjala | hjöluðu | hjali | hjöluðu | ||
imperative boðháttur | ||||||
singular | þú | hjala (þú), hjalaðu | ||||
plural | þið | hjalið (þið), hjaliði1 |
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.