hlægja

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈl̥aiːja/
    Rhymes: -aiːja
    Homophone: hlæja

Etymology 1

From Old Norse hlœgja, from Proto-Germanic *hlōgijaną. Causative of hlæja (“laugh”).

Verb

hlægja (weak verb, third-person singular past indicative hlægði, supine hlægt)

  1. (transitive) to make (someone) laugh
Conjugation
hlægja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að hlægja
supine sagnbót hlægt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 hlægjandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég hlægi hlægði hlægi hlægði
þú hlægir hlægðir hlægir hlægðir
hann, hún, það hlægir hlægði hlægi hlægði
plural við hlægjum hlægðum hlægjum hlægðum
þið hlægið hlægðuð hlægið hlægðuð
þeir, þær, þau hlægja hlægðu hlægi hlægðu
imperative boðháttur
singular þú hlæg (þú), hlægðu
plural þið hlægið (þið), hlægiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Derived terms

Etymology 2

See hlæja.

Verb

hlægja

  1. misspelling of hlæja
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.