hlekkja

Icelandic

Etymology

From hlekkur ((chain) link).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈl̥ɛhca/
    Rhymes: -ɛhca

Verb

hlekkja (weak verb, third-person singular past indicative hlekkjaði, supine hlekkjað)

  1. to chain, to shackle

Conjugation

hlekkja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hlekkja
supine sagnbót hlekkjað
present participle
hlekkjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hlekkja hlekkjaði hlekkji hlekkjaði
þú hlekkjar hlekkjaðir hlekkjir hlekkjaðir
hann, hún, það hlekkjar hlekkjaði hlekkji hlekkjaði
plural við hlekkjum hlekkjuðum hlekkjum hlekkjuðum
þið hlekkjið hlekkjuðuð hlekkjið hlekkjuðuð
þeir, þær, þau hlekkja hlekkjuðu hlekkji hlekkjuðu
imperative boðháttur
singular þú hlekkja (þú), hlekkjaðu
plural þið hlekkjið (þið), hlekkjiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hlekkjaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hlekkjaður hlekkjuð hlekkjað hlekkjaðir hlekkjaðar hlekkjuð
accusative
(þolfall)
hlekkjaðan hlekkjaða hlekkjað hlekkjaða hlekkjaðar hlekkjuð
dative
(þágufall)
hlekkjuðum hlekkjaðri hlekkjuðu hlekkjuðum hlekkjuðum hlekkjuðum
genitive
(eignarfall)
hlekkjaðs hlekkjaðrar hlekkjaðs hlekkjaðra hlekkjaðra hlekkjaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hlekkjaði hlekkjaða hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjuðu hlekkjuðu
accusative
(þolfall)
hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjuðu hlekkjuðu
dative
(þágufall)
hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjuðu hlekkjuðu
genitive
(eignarfall)
hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjaða hlekkjuðu hlekkjuðu hlekkjuðu