hljóðlaus

Icelandic

Etymology

From hljóð (“sound”) +‎ -laus (“-less”).

Adjective

hljóðlaus (comparative hljóðlausari, superlative hljóðlausastur)

  1. silent

Declension

Positive forms of hljóðlaus
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlaus hljóðlaus hljóðlaust
accusative hljóðlausan hljóðlausa
dative hljóðlausum hljóðlausri hljóðlausu
genitive hljóðlauss hljóðlausrar hljóðlauss
plural masculine feminine neuter
nominative hljóðlausir hljóðlausar hljóðlaus
accusative hljóðlausa
dative hljóðlausum
genitive hljóðlausra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlausi hljóðlausa hljóðlausa
acc/dat/gen hljóðlausa hljóðlausu
plural (all-case) hljóðlausu
Comparative forms of hljóðlaus
weak declension
(definite) 		masculine feminine neuter
singular (all-case) hljóðlausari hljóðlausari hljóðlausara
plural (all-case) hljóðlausari
Superlative forms of hljóðlaus
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlausastur hljóðlausust hljóðlausast
accusative hljóðlausastan hljóðlausasta
dative hljóðlausustum hljóðlausastri hljóðlausustu
genitive hljóðlausasts hljóðlausastrar hljóðlausasts
plural masculine feminine neuter
nominative hljóðlausastir hljóðlausastar hljóðlausust
accusative hljóðlausasta
dative hljóðlausustum
genitive hljóðlausastra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlausasti hljóðlausasta hljóðlausasta
acc/dat/gen hljóðlausasta hljóðlausustu
plural (all-case) hljóðlausustu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.