hljóðlegur

Icelandic

Etymology

From hljóð +‎ -legur.

Adjective

hljóðlegur (comparative hljóðlegri, superlative hljóðlegastur)

  1. silent, making little noise

Declension

Positive forms of hljóðlegur
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlegur hljóðleg hljóðlegt
accusative hljóðlegan hljóðlega
dative hljóðlegum hljóðlegri hljóðlegu
genitive hljóðlegs hljóðlegrar hljóðlegs
plural masculine feminine neuter
nominative hljóðlegir hljóðlegar hljóðleg
accusative hljóðlega
dative hljóðlegum
genitive hljóðlegra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlegi hljóðlega hljóðlega
acc/dat/gen hljóðlega hljóðlegu
plural (all-case) hljóðlegu
Comparative forms of hljóðlegur
weak declension
(definite) 		masculine feminine neuter
singular (all-case) hljóðlegri hljóðlegri hljóðlegra
plural (all-case) hljóðlegri
Superlative forms of hljóðlegur
strong declension
(indefinite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlegastur hljóðlegust hljóðlegast
accusative hljóðlegastan hljóðlegasta
dative hljóðlegustum hljóðlegastri hljóðlegustu
genitive hljóðlegasts hljóðlegastrar hljóðlegasts
plural masculine feminine neuter
nominative hljóðlegastir hljóðlegastar hljóðlegust
accusative hljóðlegasta
dative hljóðlegustum
genitive hljóðlegastra
weak declension
(definite) 		singular masculine feminine neuter
nominative hljóðlegasti hljóðlegasta hljóðlegasta
acc/dat/gen hljóðlegasta hljóðlegustu
plural (all-case) hljóðlegustu
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.