hornotinus

Latin

Etymology

From hōrnō +‎ -tinus.

Pronunciation

Adjective

hornōtinus (feminine hornōtina, neuter hornōtinum); first/second-declension adjective

  1. of this year

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative hornōtinus hornōtina hornōtinum hornōtinī hornōtinae hornōtina
genitive hornōtinī hornōtinae hornōtinī hornōtinōrum hornōtinārum hornōtinōrum
dative hornōtinō hornōtinae hornōtinō hornōtinīs
accusative hornōtinum hornōtinam hornōtinum hornōtinōs hornōtinās hornōtina
ablative hornōtinō hornōtinā hornōtinō hornōtinīs
vocative hornōtine hornōtina hornōtinum hornōtinī hornōtinae hornōtina

Descendants

  • English: hornotine

References

  • hornotinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • hornotinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • hornotinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.