-tinus
Latin
Etymology
From Proto-Indo-European *-tn̥nós, Ultimately from Proto-Indo-European *ten-.
Compare the suffix -tana in श्वस्तन (śvastana, “of tomorrow”), दिवातन (divātana, “daily”) and नूतन (nūtana, “current, present”).
Suffix
-tinus (feminine -tina, neuter -tinum); first/second-declension suffix
- Creates adjectives from temporal adverbs.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | -tinus | -tina | -tinum | -tinī | -tinae | -tina | |
| genitive | -tinī | -tinae | -tinī | -tinōrum | -tinārum | -tinōrum | |
| dative | -tinō | -tinae | -tinō | -tinīs | |||
| accusative | -tinum | -tinam | -tinum | -tinōs | -tinās | -tina | |
| ablative | -tinō | -tinā | -tinō | -tinīs | |||
| vocative | -tine | -tina | -tinum | -tinī | -tinae | -tina | |