serotinus

Latin

Etymology

From sērō +‎ -tinus.

Pronunciation

Adjective

sērōtinus (feminine sērōtina, neuter sērōtinum); first/second-declension adjective

  1. late (ripening etc)
  2. (relational) evening

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative sērōtinus sērōtina sērōtinum sērōtinī sērōtinae sērōtina
genitive sērōtinī sērōtinae sērōtinī sērōtinōrum sērōtinārum sērōtinōrum
dative sērōtinō sērōtinae sērōtinō sērōtinīs
accusative sērōtinum sērōtinam sērōtinum sērōtinōs sērōtinās sērōtina
ablative sērōtinō sērōtinā sērōtinō sērōtinīs
vocative sērōtine sērōtina sērōtinum sērōtinī sērōtinae sērōtina

Antonyms

Descendants

  • Asturian: seronda
  • English: serotine
  • Galician: serodio
  • Italian: serotino
  • Portuguese: serôdio, serôtino
  • Spanish: serótino, seruendo, serondo

References

  • serotinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • serotinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.