serotinus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seːˈroː.tɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [seˈrɔː.t̪i.nus]
Adjective
sērōtinus (feminine sērōtina, neuter sērōtinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sērōtinus | sērōtina | sērōtinum | sērōtinī | sērōtinae | sērōtina | |
| genitive | sērōtinī | sērōtinae | sērōtinī | sērōtinōrum | sērōtinārum | sērōtinōrum | |
| dative | sērōtinō | sērōtinae | sērōtinō | sērōtinīs | |||
| accusative | sērōtinum | sērōtinam | sērōtinum | sērōtinōs | sērōtinās | sērōtina | |
| ablative | sērōtinō | sērōtinā | sērōtinō | sērōtinīs | |||
| vocative | sērōtine | sērōtina | sērōtinum | sērōtinī | sērōtinae | sērōtina | |
Antonyms
Descendants
- Asturian: seronda
- English: serotine
- Galician: serodio
- Italian: serotino
- Portuguese: serôdio, serôtino
- Spanish: serótino, seruendo, serondo
References
- “serotinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- serotinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.