hortum
Latin
Noun
hortum m
- accusative singular of hortus
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish خرطوم (hurtum, hortum), from Arabic خُرْطُوم (ḵurṭūm).
Noun
hortum n (plural hortumuri)
- (obsolete) proboscis
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | hortum | hortumul | hortumuri | hortumurile | |
| genitive-dative | hortum | hortumului | hortumuri | hortumurilor | |
| vocative | hortumule | hortumurilor | |||
References
- hortum in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish خرطوم (hurtum, hortum), from Arabic خُرْطُوم (ḵurṭūm).
Pronunciation
Audio: (file)
Noun
hortum (definite accusative hortumu, plural hortumlar)
- snout, proboscis
- İblis'in, köpeğin hortumu gibi bir hortumu vardır.
- Iblis has a snout like the snout of a dog.
- hose
- Adam, yangını bahçe hortumu ile söndürmeye çalıştı.
- The man tried to extinguish the fire with a garden hose.
- tornado
- Hortum bazı ev ve ahırların duvarlarını yıktı.
- The tornado destroyed the walls of some houses and barns.
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “hortum”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “خرطوم”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 840
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN