hrælinnr
Old Norse
Etymology
Kenning of hræ (“carrion, corpse”) + linnr (“snake”).
Noun
hrælinnr m
- (poetic) sword
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hrælinnr | hrælinnrinn | hrælinnar | hrælinnarnir |
| accusative | hrælinn | hrælinninn | hrælinna | hrælinnana |
| dative | hrælinni | hrælinninum | hrælinnum | hrælinnunum |
| genitive | hrælinns | hrælinnsins | hrælinna | hrælinnanna |