hrörna

Icelandic

Verb

hrörna (weak verb, third-person singular past indicative hrörnaði, supine hrörnað)

  1. (intransitive, of people) to become infirm or decrepit
  2. (intransitive, of buildings) to fall into decay or disrepair; to become dilapidated

Conjugation

hrörna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hrörna
supine sagnbót hrörnað
present participle
hrörnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hrörna hrörnaði hrörni hrörnaði
þú hrörnar hrörnaðir hrörnir hrörnaðir
hann, hún, það hrörnar hrörnaði hrörni hrörnaði
plural við hrörnum hrörnuðum hrörnum hrörnuðum
þið hrörnið hrörnuðuð hrörnið hrörnuðuð
þeir, þær, þau hrörna hrörnuðu hrörni hrörnuðu
imperative boðháttur
singular þú hrörna (þú), hrörnaðu
plural þið hrörnið (þið), hrörniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrörnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hrörnaður hrörnuð hrörnað hrörnaðir hrörnaðar hrörnuð
accusative
(þolfall)
hrörnaðan hrörnaða hrörnað hrörnaða hrörnaðar hrörnuð
dative
(þágufall)
hrörnuðum hrörnaðri hrörnuðu hrörnuðum hrörnuðum hrörnuðum
genitive
(eignarfall)
hrörnaðs hrörnaðrar hrörnaðs hrörnaðra hrörnaðra hrörnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hrörnaði hrörnaða hrörnaða hrörnuðu hrörnuðu hrörnuðu
accusative
(þolfall)
hrörnaða hrörnuðu hrörnaða hrörnuðu hrörnuðu hrörnuðu
dative
(þágufall)
hrörnaða hrörnuðu hrörnaða hrörnuðu hrörnuðu hrörnuðu
genitive
(eignarfall)
hrörnaða hrörnuðu hrörnaða hrörnuðu hrörnuðu hrörnuðu