hrynja

Icelandic

Etymology

From Old Norse hrynja.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈr̥ɪnja/
    Rhymes: -ɪnja

Verb

hrynja (weak verb, third-person singular past indicative hrundi, supine hrunið)

  1. (intransitive) to tumble down, collapse
  2. (intransitive, computing) to crash

Conjugation

The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s):
j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.

hrynja – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hrynja
supine sagnbót hrunið
present participle
hrynjandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hryn hrundi hrynji hryndi
þú hrynur hrundir hrynjir hryndir
hann, hún, það hrynur hrundi hrynji hryndi
plural við hrynjum hrundum hrynjum hryndum
þið hrynjið hrunduð hrynjið hrynduð
þeir, þær, þau hrynja hrundu hrynji hryndu
imperative boðháttur
singular þú hryn (þú), hryndu
plural þið hrynjið (þið), hrynjiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hruninn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hruninn hrunin hrunið hrundir hrundar hrunin
accusative
(þolfall)
hruninn hrunda hrunið hrunda hrundar hrunin
dative
(þágufall)
hrundum hruninni hrundu hrundum hrundum hrundum
genitive
(eignarfall)
hrunins hruninnar hrunins hruninna hruninna hruninna
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hrundi hrunda hrunda hrundu hrundu hrundu
accusative
(þolfall)
hrunda hrundu hrunda hrundu hrundu hrundu
dative
(þágufall)
hrunda hrundu hrunda hrundu hrundu hrundu
genitive
(eignarfall)
hrunda hrundu hrunda hrundu hrundu hrundu