hufnica

• ufnica

Likely borrowed from Old Czech húfnicě.^[1] By surface analysis, uf +‎ -nica. Cognate with Czech houfnice and Slovak húfnica.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /xu(ː)fɲit͡sʲa/
• IPA^(key): (15^th CE) /xufɲit͡sʲa/

hufnica f

1. (weaponry) type of cannon (artillery piece)

   Hypernyms: działo, puszka

   • 1868 [1446], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XI (quotation in Old Polish; overall work in Polish, Latin, and Old Polish), page 273:

     Pixides huffnycze

     [Pixides hufnice]

• Polish: hufnica (historical)

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “hufnica, ufnica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish hufnica. By surface analysis, huf +‎ -nica. Doublet of haubica.

• IPA^(key): /xufˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: huf‧ni‧ca

hufnica f

1. (historical, weaponry) small, light field gun with a short barrel

   Hypernym: działo polowe

• hufnica in Polish dictionaries at PWN
• hufnica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego