hugsháttur
Faroese
Etymology
From hugur (“thought, mind”) + -s- (“'s”) + háttur (“way, manner”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhʊksˌhɔtːʊr]
Noun
hugsháttur m (genitive singular hugsháttar, plural hugshættir or hugsháttir)
- mindset, way of thinking
- (grammar) subjunctive
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hugsháttur | hugshátturin | hugshættir | hugshættirnir |
| accusative | hugshátt | hugsháttin | hugshættir | hugshættirnar |
| dative | hugshátti | hugsháttinum | hugsháttum | hugsháttunum |
| genitive | hugsháttar | hugsháttarins | hugshátta | hugsháttanna |
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hugsháttur | hugshátturin | hugsháttir | hugsháttirnir |
| accusative | hugshátt | hugsháttin | hugsháttir | hugsháttirnar |
| dative | hugshátti | hugsháttinum | hugsháttum | hugsháttunum |
| genitive | hugsháttar | hugsháttarins | hugshátta | hugsháttanna |
Synonyms
- (mindset): hugsanarháttur