humaturus
Latin
Etymology
Future active participle of humō
Participle
humātūrus (feminine humātūra, neuter humātūrum); first/second-declension participle
- about to bury
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | humātūrus | humātūra | humātūrum | humātūrī | humātūrae | humātūra | |
| genitive | humātūrī | humātūrae | humātūrī | humātūrōrum | humātūrārum | humātūrōrum | |
| dative | humātūrō | humātūrae | humātūrō | humātūrīs | |||
| accusative | humātūrum | humātūram | humātūrum | humātūrōs | humātūrās | humātūra | |
| ablative | humātūrō | humātūrā | humātūrō | humātūrīs | |||
| vocative | humātūre | humātūra | humātūrum | humātūrī | humātūrae | humātūra | |