hundrað
Faroese
Etymology
From Old Norse hundrað, from Proto-Germanic *hundaradą, from *hundą (< Proto-Indo-European *ḱm̥tóm) + *radą (“count”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈhʊndra]
Numeral
hundrað
- hundred (100)
Derived terms
- stórhundrað (“120”)
Icelandic
| 1,000[a], [b] | ||||
| ← 90 | ← 99 | 100 | 101 → | 200 → |
|---|---|---|---|---|
| 10 | ||||
| Cardinal: hundrað, eitt hundrað Ordinal: hundraðasti Ordinal abbreviation: 100. Multiplier: hunraðfaldur | ||||
Etymology
From Old Norse hundrað, from Proto-Germanic *hundaradą, from *hundą (< Proto-Indo-European *ḱm̥tóm) + *radą (“count”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhʏntraːð/
Numeral
hundrað n (genitive singular hundraðs, nominative plural hundruð) or
(proscribed) hundruðir f pl (plural only, genitive plural (proscribed) hundruða)
- hundred
- Synonym: eitt hundrað
Usage notes
- The plural feminine declension, used as a noun ("hundreds"), is proscribed, unlike with þúsund.
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hundrað | hundraðið | hundruð | hundruðin |
| accusative | hundrað | hundraðið | hundruð | hundruðin |
| dative | hundraði | hundraðinu | hundruðum | hundruðunum |
| genitive | hundraðs | hundraðsins | hundraða | hundraðanna |
| plural | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | hundruðir1 | hundruðirnar1 |
| accusative | hundruðir1 | hundruðirnar1 |
| dative | hundruðum1 | hundruðunum1 |
| genitive | hundruða1 | hundruðanna1 |
1Proscribed.
Derived terms
- átta hundruð (“800”)
- eitt hundrað (“100”)
- fimm hundruð (“500”)
- fjögur hundruð (“400”)
- hundraðasti
- hundraðfalt
- hundraðshluti
- níu hundruð (“900”)
- sex hundruð (“600”)
- sjö hundruð (“700”)
- tvö hundruð (“200”)
- þrjú hundruð (“300”)
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)
- Kristín Bjarnadóttir, editor (2002–2025), “hundrað”, in Beygingarlýsing íslensks nútímamáls [The Database of Modern Icelandic Inflection] (in Icelandic), Reykjavík: The Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies
- Mörður Árnason (2019) Íslensk orðabók, 5th edition, Reykjavík: Forlagið
- “hundrað” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *hundaradą, from *hundą (< Proto-Indo-European *ḱm̥tóm) + *radą (“count”). Cognate to English hundred (“short hundred, 100”).
Pronunciation
- (12th Century Icelandic) IPA(key): /ˈhũndrɑð/
Number
hundrað n
- a long hundred (120)
Usage notes
Christianity introduced the short hundred (100), but the long hundred remained in use for a long time even after that, during which time hundreds were sometimes distinguished as heil (“whole”) or tólfræð (“twelve-tenned, duodecimal”) (for 120) or tíræð (“ten-tenned, decimal”) (for 100).
Descendants
- Icelandic: hundrað
- Faroese: hundrað
- Norwegian Nynorsk: hundrad
- Norwegian Bokmål: hundre
- → Norwegian Nynorsk: hundre
- Elfdalian: undrað
- Old Swedish: hundraþ
- Old Danish: hundrath
- Danish: hundred, hundrede (cardinal number), hundrede (noun)
- → Greenlandic: hundredi
- Danish: hundred, hundrede (cardinal number), hundrede (noun)
See also
- tíu-tíu (teenty, one short hundred, 100)
Further reading
- Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon (1874) “hundrað”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press