huzurlu

Turkish

Etymology

From huzur +‎ -lu.

Adjective

huzurlu

  1. peaceful; tranquil, placid

Declension

Predicative forms of huzurlu
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) huzurluyum huzurlu muyum?
sen (you are) huzurlusun huzurlu musun?
o (he/she/it is) huzurlu / huzurludur huzurlu mu?
biz (we are) huzurluyuz huzurlu muyuz?
siz (you are) huzurlusunuz huzurlu musunuz?
onlar (they are) huzurlu(lar) huzurlu(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) huzurluydum huzurlu muydum?
sen (you were) huzurluydun huzurlu muydun?
o (he/she/it was) huzurluydu huzurlu muydu?
biz (we were) huzurluyduk huzurlu muyduk?
siz (you were) huzurluydunuz huzurlu muydunuz?
onlar (they were) huzurluydular huzurlu muydular?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) huzurluymuşum huzurlu muymuşum?
sen (you were) huzurluymuşsun huzurlu muymuşsun?
o (he/she/it was) huzurluymuş huzurlu muymuş?
biz (we were) huzurluymuşuz huzurlu muymuşuz?
siz (you were) huzurluymuşsunuz huzurlu muymuşsunuz?
onlar (they were) huzurluymuşlar huzurlu muymuşlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) huzurluysam huzurlu muysam?
sen (if you) huzurluysan huzurlu muysan?
o (if he/she/it) huzurluysa huzurlu muysa?
biz (if we) huzurluysak huzurlu muysak?
siz (if you) huzurluysanız huzurlu muysanız?
onlar (if they) huzurluysalar huzurlu muysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Antonyms