hybridus
Translingual
Etymology
Adjective
hybridus m (feminine hybrida, neuter hybridum)
Derived terms
Related terms
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈhy.brɪ.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈiː.bri.d̪us]
Adjective
hybridus (feminine hybrida, neuter hybridum); first/second-declension adjective
- alternative form of hibridus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | hybridus | hybrida | hybridum | hybridī | hybridae | hybrida | |
| genitive | hybridī | hybridae | hybridī | hybridōrum | hybridārum | hybridōrum | |
| dative | hybridō | hybridae | hybridō | hybridīs | |||
| accusative | hybridum | hybridam | hybridum | hybridōs | hybridās | hybrida | |
| ablative | hybridō | hybridā | hybridō | hybridīs | |||
| vocative | hybride | hybrida | hybridum | hybridī | hybridae | hybrida | |
Descendants
- → Translingual: hybridus