iść w zaparte
Polish
Etymology
Literally, “to go into obstinacy”.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈiɕt͡ɕ v‿zaˈpar.tɛ/
- Syllabification: iść w‿za‧par‧te
Verb
iść w zaparte impf (perfective pójść w zaparte)
- (intransitive, idiomatic) to hold firm, to hold one's ground, to lean into
Conjugation
Related terms
adjective
Further reading
- ktoś idzie w zaparte in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- iść w zaparte in Polish dictionaries at PWN