pójść w zaparte
Polish
Etymology
Literally, “to go into obstinacy”.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpujɕt͡ɕ v‿zaˈpar.tɛ/
- Syllabification: pójść w‿za‧par‧te
Verb
pójść w zaparte pf (imperfective iść w zaparte)
- (intransitive, idiomatic) to hold firm, to hold one's ground, to lean into
Conjugation
Related terms
adjective
Further reading
- ktoś poszedł w zaparte in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pójść w zaparte in Polish dictionaries at PWN