idegenvezető
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈidɛɡɛɱvɛzɛtøː]
- Hyphenation: ide‧gen‧ve‧ze‧tő
- Rhymes: -tøː
Noun
idegenvezető (plural idegenvezetők)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | idegenvezető | idegenvezetők |
| accusative | idegenvezetőt | idegenvezetőket |
| dative | idegenvezetőnek | idegenvezetőknek |
| instrumental | idegenvezetővel | idegenvezetőkkel |
| causal-final | idegenvezetőért | idegenvezetőkért |
| translative | idegenvezetővé | idegenvezetőkké |
| terminative | idegenvezetőig | idegenvezetőkig |
| essive-formal | idegenvezetőként | idegenvezetőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | idegenvezetőben | idegenvezetőkben |
| superessive | idegenvezetőn | idegenvezetőkön |
| adessive | idegenvezetőnél | idegenvezetőknél |
| illative | idegenvezetőbe | idegenvezetőkbe |
| sublative | idegenvezetőre | idegenvezetőkre |
| allative | idegenvezetőhöz | idegenvezetőkhöz |
| elative | idegenvezetőből | idegenvezetőkből |
| delative | idegenvezetőről | idegenvezetőkről |
| ablative | idegenvezetőtől | idegenvezetőktől |
| non-attributive possessive – singular |
idegenvezetőé | idegenvezetőké |
| non-attributive possessive – plural |
idegenvezetőéi | idegenvezetőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | idegenvezetőm | idegenvezetőim |
| 2nd person sing. | idegenvezetőd | idegenvezetőid |
| 3rd person sing. | idegenvezetője | idegenvezetői |
| 1st person plural | idegenvezetőnk | idegenvezetőink |
| 2nd person plural | idegenvezetőtök | idegenvezetőitek |
| 3rd person plural | idegenvezetőjük | idegenvezetőik |
Further reading
- idegenvezető in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.