idolicus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [iːˈdoː.lɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈd̪ɔː.li.kus]
Adjective
īdōlicus (feminine īdōlica, neuter īdōlicum); first/second-declension adjective
- (Late Latin, Christianity) of or belonging to idols, idolatrous
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īdōlicus | īdōlica | īdōlicum | īdōlicī | īdōlicae | īdōlica | |
| genitive | īdōlicī | īdōlicae | īdōlicī | īdōlicōrum | īdōlicārum | īdōlicōrum | |
| dative | īdōlicō | īdōlicae | īdōlicō | īdōlicīs | |||
| accusative | īdōlicum | īdōlicam | īdōlicum | īdōlicōs | īdōlicās | īdōlica | |
| ablative | īdōlicō | īdōlicā | īdōlicō | īdōlicīs | |||
| vocative | īdōlice | īdōlica | īdōlicum | īdōlicī | īdōlicae | īdōlica | |
References
- “idolicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "idolicus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- idolicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.