illigaturus

Latin

Etymology

Future active participle of illigō.

Participle

illigātūrus (feminine illigātūra, neuter illigātūrum); first/second-declension participle

  1. about to attach

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative illigātūrus illigātūra illigātūrum illigātūrī illigātūrae illigātūra
genitive illigātūrī illigātūrae illigātūrī illigātūrōrum illigātūrārum illigātūrōrum
dative illigātūrō illigātūrae illigātūrō illigātūrīs
accusative illigātūrum illigātūram illigātūrum illigātūrōs illigātūrās illigātūra
ablative illigātūrō illigātūrā illigātūrō illigātūrīs
vocative illigātūre illigātūra illigātūrum illigātūrī illigātūrae illigātūra