illigatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of illigō (“attach, fasten”).
Participle
illigātus (feminine illigāta, neuter illigātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | illigātus | illigāta | illigātum | illigātī | illigātae | illigāta | |
| genitive | illigātī | illigātae | illigātī | illigātōrum | illigātārum | illigātōrum | |
| dative | illigātō | illigātae | illigātō | illigātīs | |||
| accusative | illigātum | illigātam | illigātum | illigātōs | illigātās | illigāta | |
| ablative | illigātō | illigātā | illigātō | illigātīs | |||
| vocative | illigāte | illigāta | illigātum | illigātī | illigātae | illigāta | |