illusus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of illūdō.
Participle
illūsus (feminine illūsa, neuter illūsum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | illūsus | illūsa | illūsum | illūsī | illūsae | illūsa | |
genitive | illūsī | illūsae | illūsī | illūsōrum | illūsārum | illūsōrum | |
dative | illūsō | illūsae | illūsō | illūsīs | |||
accusative | illūsum | illūsam | illūsum | illūsōs | illūsās | illūsa | |
ablative | illūsō | illūsā | illūsō | illūsīs | |||
vocative | illūse | illūsa | illūsum | illūsī | illūsae | illūsa |
Descendants
References
- “illusus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- illusus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- illusus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016