illudo

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ilˈlu.do/
  • Rhymes: -udo
  • Hyphenation: il‧lù‧do

Verb

illudo

  1. first-person singular present indicative of illudere

Latin

Alternative forms

Etymology

From il- +‎ lūdō.

Pronunciation

Verb

illūdō (present infinitive illūdere, perfect active illūsī, supine illūsum); third conjugation

  1. to mock, ridicule
  2. to abuse, assault

Conjugation

Derived terms

Descendants

  • Catalan: il·ludir
  • English: illude
  • Italian: illudere
  • Piedmontese: ilude
  • Portuguese: iludir
  • Spanish: iludir

References

  • illudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • illudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to insult a person's dignity: auctoritati, dignitati alicuius illudere
    • to make sport of, rally a person: illudere alicui or in aliquem (more rarely aliquem)